کد مطلب:124769 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:175

معاویه و شهادت امام حسن
از توافق معاویه با حسن مجتبی ده سال گذشت. در این مدت گرچه امام همام در مدینه خانه نشین است، لیكن فضایل بی پایان وی همواره بر موقعیت اجتماعی حضرت می افزاید. از جانب دیگر كینه توزی بر صاحبان فضیلت به ویژه اهل بیت در جان معاویه رسوخ دارد و همواره زبانه می كشد. آتش این كینه در سینه معاویه با قتل یاران مجتبی علیه السلام فروكش نكرد. وی در صدد است تا به قتل رساندن امام مجتبی قدری این شعله را فرونشاند.

از جانب سوم معاویه تمام تعهدات خویش در صلحنامه را به جز تعیین جانشین زیر پا نهاده است. وی درصدد است تا زنده است



[ صفحه 180]



زمینه حكومت داری یزید را فراهم آورد. و بزرگترین مانع در گرفتن بیعت برای یزید، امام مجتبی علیه السلام می باشد. زیرا ممكن است حضرت آن را تحمل ننماید و بر طاغی زمان بشورد. به همین سبب معاویه تا امام مجتبی علیه السلام زنده بود اقدام به گرفتن بیعت برای یزید ننمود. اینك پایان عمر معاویه نزدیك است و سخت نگران جانشینی خود و تداوم حكومت بنی امیه می باشد. و برای هموار ساختن راه، باید بزرگترین سد و مانع شكسته شود. باید سرو قامتی چون مجتبی حسن علیه السلام از پای درآید!

معاویه نیرنگ دیگری به كار می گیرد، تا امام مجتبی علیه السلام را به شهادت برساند. و البته این نیرنگ نه در میدان نبرد است و نه با شمشیر و سلاح گرم. بلكه این نیرنگ نه در اندرون خانه امام مجتبی علیه السلام شكل می گیرد. برای در امان بودن از پی آمدهای این اقدام خطر آفرین، بهترین راه را بهره گیری از عامل نفوذی و نفاق می بیند. وی در تلاش است كه امام همام را مسموم نموده به شهادت برساند! توطئه از جانب معاویه به زیباترین شكل طراحی می شود. لیكن برای اجرای آن در جستجو است كه بهترین فرد را كه بتواند این هدف شوم را تأمین نماید بازیابد. و چه كسی بهتر از خاندان پلید اشعث بن قیس كندی؟!